Als je Adriaan Severins ontmoet, merk je al snel dat hij niet werkt binnen de lijntjes van één discipline. Hij is theatermaker, kunstenaar, denker, doener en luisteraar. Iemand met een breed netwerk aan projecten en een sterke nieuwsgierigheid naar hoe dingen anders kunnen. Niet alleen binnen de kunsten, maar net zo goed in de zorg, het onderwijs of de samenleving in brede zin. “Alles waar ik aan werk, begint bij een vraag, een gevoel van frictie of fascinatie,” legt Adriaan uit.
Zijn weg naar Casa 19 liep via een summerschool die hij organiseerde voor zorgstudenten uit de hele wereld. Geen kunstopleiding, maar een zoektocht naar wat artistiek denken kan betekenen voor mentaal welzijn en veerkracht in de zorg. “Ik kwam terug van die twee weken en voelde: hier ben ik nog niet klaar mee. Ik wil onderzoeken wat er mogelijk is als kunstenaars zich begeven buiten de muren van theaterzalen of musea. Als we onze methodes, onze manier van kijken en voelen, ook elders inzetten.” En toen kwam ik Koen Marichal tegen, een van de oprichters van Casa 19.
Meedoen
Ze spraken af om elkaar wat beter te leren kennen en te ontdekken of er een samenwerking in zou kunnen zitten. “Ik dacht veel van Koen te kunnen gaan leren en keek ernaar uit om met hem mee te mogen lopen.” Maar meelopen bleek meedoen. Zo zou hij al snel deel gaan uitmaken van het Casa 19-team, al bleek hij daar in het begin best zoekende in.
Zijn rol bij Casa 19 is dan ook moeilijk in één woord te vatten. “En dat is precies wat het waardevol maakt. Ik faciliteer, denk mee, vertraag, stel vragen, nodig uit. En bovenal probeer ik een andere energie binnen te brengen. Niet met de bedoeling om te overtuigen, wel om te openen.” In leiderschapstrajecten of tweedaagses doet hij dat door mensen even uit hun hoofd te halen. “Bijvoorbeeld door te beginnen in stilte, door bewust te bewegen en door te voelen hoe je in een ruimte staat. Het is geen magie. Het is gewoon een ander ritme. En dat is soms al genoeg.”
Vruchtbare tuin
Adriaan vergelijkt zijn aanwezigheid in Casa 19 met werken in een tuin. “Ik ben niet echt ín het huis, maar eerder in het tuintje errond. Ik ben daar wat aan het scharrelen. Ik zie iets moois, ik neem het mee naar binnen en toon het. En ik weet dat ik welkom ben.” Die beeldspraak is geen toeval. Naast zijn artistieke werk is hij bezig met de ontwikkeling van een voedselbos in Lille. Een plek waar ecologie, gemeenschapszorg en artistieke processen samenkomen. Een plek die tijd nodig heeft, en toewijding — net zoals de projecten waar hij met Casa 19 de schouders onder zet.
De komende tijd begeleidt Adriaan verder de Young Leader Group en blijft hij bouwen aan zijn langetermijndroom: het voedselbos als plek waar ecologie, welzijn en kunst elkaar vinden. “Casa 19 voelt niet als een project met een begin en een einde, maar als een plek waar ik me in de juiste cyclus bevind. Waar ik mag zijn, ook als ik even niets te tonen heb. Waar zaadjes mogen groeien, op hun eigen tijd.”
Zoek jij ruimte om op een andere manier te groeien?
Neem contact op of ontdek de andere bewoners van ons huis.
Heb jij een uitdaging waarin Adriaan of Casa 19 iets kan betekenen?
Neem contact op of ontdek de andere bewoners van ons huis.